Η Επαρχία Λεμεσού, η ατμομηχανή της Κυπριακής Οικονομίας και συνάμα η δεύτερη πληθυσμιακά μεγαλύτερη επαρχία της Κύπρου, αδικείται.
Αδικείται σε ότι αφορά τα δημόσια / κρατικά οικοδομικά αλλά και οδικά έργα με ποσοστά της τάξεως μόλις του 5% και 10%.
Η ανάπτυξη της Λεμεσού και η σημερινή της εικόνα οφείλεται κατά τα μέγιστα στην ιδιωτική πρωτοβουλία.
Ενδεικτικά της μεγάλης ανισότητας κατανομής των δημόσιων πόρων, εις βάρος της Λεμεσού, είναι τα μεγάλα Οικοδομικά και Οδικά Έργα του Κράτους που προβλέπονταν και προβλέπονται τόσο στον περσινό όσο και στον φετινό Προϋπολογισμό, όπου η Λεμεσός συγκριτικά του πληθυσμού της, του μεγέθους και της συνεισφοράς της στο ΑΕΠ της χώρας, επωφελείται με δυσανάλογα χαμηλό ποσοστό των Αναπτύξεων.
Για Οδικά έργα ύψους σχεδόν μισού δισεκατομμυρίου ευρώ για την διετία 2024 και 2025, στη Λεμεσό αναλογούν έργα ύψους μόλις €49 εκατομμυρίων ευρώ. Ή σε ποσοστό, μόλις το 10,1% του συνολικού ποσού.
Στα δε Οικοδομικά Έργα, για την ίδια διετία, η Λεμεσός αποτελεί πραγματικά τον ‘φτωχό συγγενή’. Από το σύνολο των περίπου 330 εκατομμυρίων ευρώ, στη Λεμεσό αντιστοιχεί μόλις το 5,6% (18,4 εκατομμύρια ευρώ) και με μόλις τέσσερα έργα.
Μια Επαρχία με 260,000 πληθυσμό και με αρκετές άλλες χιλιάδες άτομα που δραστηριοποιούνται στην πόλη, η οποία αποτελεί τον σημαντικότερο εμπορικό κόμβο της χώρας, την βάση για χιλιάδες εταιρείες, με το ελκυστικότερο επιχειρηματικό περιβάλλον, με τις περισσότερες ιδιωτικές πρωτοβουλίες και αναπτύξεις, θα πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα και για το ίδιο κράτος στον ευρύτερο αναπτυξιακό σχεδιασμό του.
Ως Βουλεύτης Λεμεσού θεωρώ χρέος μου να θίξω το ζήτημα και την ίδια ώρα καλώ τις αρμόδιες Κρατικές Αρχές να λάβουν σοβαρά υπόψη τα δεδομένα έτσι ώστε στους μελλοντικούς κρατικούς σχεδιασμούς να αναθεωρηθεί η κατανομή των κονδυλίων και κατ’ επέκταση των έργων.
